Zondag 23 oktober 2016. Een prachtige herfstdag, een lekkere nazomerdag eigenlijk. Die aangenaam verstilde sfeer die de herfst zo eigen kan zijn. De terrassen in de stad zitten tjokvol, ingetogen vrolijkheid alom. Vanaf het terras van 'Monopole', één van de mooiste terrassen van Harderwijk, kijken Nico en ondergetekende van
rond halfvijf uit over een wijds en stil Wolderwijd. Op de voorgrond wat eenden en zwanen, ogenschijnlijk doelloos ronddobberend op de bijna rimpelloze plas, het accentueert slechts de verstilling. En in de heiige verte zijn de vele windmolens in de Flevopolder en de bebouwing van Zeewolde nog net zichtbaar. Tijdloos voelden we ons even, maar aan het gemijmer kwam abrupt een eind toen Ger ineens voor onze neus stond, en ons er fijntjes op wees dat 
in 'Monopole' was uitgenodigd om te spelen, en we daarom binnen nog wel het één en ander te regelen hadden. Jeetje, natuurlijk, even de tijd vergeten. Enfin, nog geen man overboord, aan de slag. Binnen heerste al een aanstekelijk vrolijke drukte onder de aanwezige gasten. Terwijl onze gastheer en gastvrouw nog druk doende waren de vele feestgangers te verwelkomen, hadden wij ondertussen nog mooi de tijd om ons te installeren. 't Was weer even passen en meten maar dat zijn we gewend. Even over vijven was het zover en beet 
, na door onze jubilarissen te zijn aangekondigd, de spits af met het alom bekende 'Sing Irishman sing'. Hier en daar gingen ondanks de beperkte ruimte de beentjes al van de vloer en helemaal bij nummers als 'The wild rover' en 'Whisky in the Yar'. En natuurlijk werd er bij 'Red rose café', hier beter bekend als 'Het kleine café' enthousiast meegezongen. De stemming zat er goed in, voor we er erg in hadden zat onze speeltijd erop. Afgaande op de reacties van de jubilarissen en hun gasten, hebben ze ons optreden als een positieve aanzet voor een mooi jubileumfeestje ervaren. Zelf hebben we er sowieso van genoten, muziek maken doen we nou eenmaal graag. We wensen beide jubilarissen nog vele gelukkige maar bovenal gezonde jaren toe!
