Ze voorspelden een herfstig weekje met regen en veel wind. Wat doen we jongens, gaan we zeilen of niet? Maar voordat iemand de zin af kon maken of we soms van suiker waren, was de knoop al doorgehakt. We gingen, bovendien wisten we allemaal uit ervaring wel, dat als je eenmaal op het water zit het uiteindelijk vaak meevalt. Aldus geschiedde, Henk, Ger, Nico en Jan Willem vertrokken j.l. maandag 16 september met de
'Kind of Magic' (Koopmans one off 40') vanuit Lelystad richting Stavoren, en wij t.w. Hans en ondergetekende met de
'Zeeraaf' (v.d. Stadt 33') vanuit Warns. Rond een uur of drie in de middag lagen we beiden afgemeerd in een praktisch uitgestorven Oude Haven van Stavoren, en zaten we met z'n allen in de 'Kind of Magic' gezellig te teuten.
De 'Kind of Magic' was uit Lelystad-Haven komen zeilen, die hadden er dus al een uur of vier 6 à 7 Bft uit ZW tot W opzitten. Voor de 'Zeeraaf' uit Warns aan het Johan Frisokanaal was het, ondanks een gekneusde rib van ondergetekende door een ongelukkige struikelpartij tegen de preekstoel, uiteraard een makkie geweest. Alhoewel, eenmaal door de sluis was het aan lager wal op de motor tot aan de Oude Haven nog wel even flink stuiteren in die steile golven. Met een pikketanisje werd de hereniging van zeilploeg 'Hodgepodge' in de kajuit gevierd, en besloot Nico en passant dat hij voor het avondeten een heerlijke rijsttafel voor ons ging maken!
Alleen moesten we daarvoor nog wel even de benodigde ingrediënten aan boord halen. Geen probleem, maar laten we eerst even een potje maken, en zo kon het gebeuren dat we even later €. 50,00 p.p. lichter waren. We hadden allemaal wel zin om even de beentjes te strekken, dus hup van boord en met z'n allen naar Coopcompact, een supermarkt hier even om de hoek.
Keus genoeg, maar welke nemen we, en hoeveel? Dat konden we rustig aan Nico overlaten, we bemoeiden er ons dan ook maar zo weinig mogelijk mee, en sjokten maar zo'n beetje mee. Maar af en toe konden we het toch niet laten, om middels enige kritiek op Nico's aankoopbeleid ook een duit in het zakje te doen. Echter zonder zichtbaar effect op zijn gemoed, stoïcijns klaarde onze kok zijn klus, waarna Henk, onze penningmeester het zonet aangelegde potje gelijk alweer een stukje lichter mocht maken.
Terug aan boord ging Nico voortvarend met z'n kookspullen aan de slag, en hadden wij onze handen vrij voor een vrolijk potje jammen. Maar niet nadat we de flatback mandoline van Henk uitvoerig hadden bewonderd. We constateerden met enige verbazing dat hij al zo goed met z'n nieuwste speeltje overweg kon, al was het dan nog wel overwegend in g.
Wij plezier, en Nico maar koken, het leven kan hard zijn voor een scheepskok. En helemaal als je aan boord van een zeiljacht een uitgebreide Indische rijsttafel moet klaarmaken dachten we. Nico zag dat heel anders, maar hij wilde het er niet meer over hebben, allemaal peanuts, dus hou op te zeiken, ik doe het met plezier!
Gein natuurlijk, iedereen blij, laten we maar weer muziek gaan maken. Zo te zien genoot Nico wel van zijn jammende muziekvrienden, het zou me niet verbazen als hij het als een speciaal aan zijn persoon gerichte aubade ervaren heeft. Dat zal ik hem bij gelegenheid toch eens een keertje vragen.
Hans aan het roer onder zijn geliefde bimini. Leuk Hans zo'n ding, maar we hebben tot nog toe alles behalve zon. Trouwens de zomer is sowieso wel voorbij. Nu creëerd zo'n ding onder zeil voor je gevoel alleen maar extra wind in de kuip, tocht zal ik maar zeggen, en droog blijf je er nu met al dat horizontale water om ons heen ook niet onder. Kennelijk was Hans zelf die mening ook min of meer toegedaan, want later die dag in de haven van Oudeschild zag ik hem een poosje sleutelen aan z'n bimini.
Even een momentje rust in de Stevinsluis bij Den Oever. Uiteraard houden we de lijnen goed in de gaten.
Enkele onderweg opgelopen scheuren in de zeilen van de 'Zeeraaf' worden nabij de Vissershaven van Den Oever provisorisch hersteld. Gezien het bezoekje van de douane kwamen we daar in eerste instantie kennelijk een beetje verdacht over. Maar met een vriendelijk praatje en enige uitleg kwamen de heren echter snel tot een voor ieder geruststellend inzicht.
Lekker briesje op het Wad. De 'Kind of Magic' en de 'Zeeraaf' opweg naar Oudeschild via het Visjagersgaatje, Malzwin en Texelstroom.
Echt ontelbare keren gevaren, desalniettemin namen we deze keer met de Zeeraaf bij de Bollen iets te veel risico, door te vroeg stuurboord uit te gaan richting Oudeschild. Het resultaat was er naar, na enkele minuten liepen we aan de grond, met een snelle min of meer ongewilde gijp als gevolg. Echter met enige moeite en ook het voorzeil over de andere boeg, kregen we de 'Zeeraaf' met de motor bij weer vrij snel van de Bollen af.
Eenmaal afgemeerd in jachthaven de Schoeiershoek in Oudeschild, werd Hans en ondergetekende op de 'Kind of Magic' uiteraard wel even fijntjes ingewreven wat ze van onze navigatiekunsten vonden. Gelijk hadden ze natuurlijk, maar na een paar pikketanisjes en een potje jammen was alles vergeten. En toen Henk, de schipper van de 'Kind of Magic' aankondigde dat hij voor het diner schelvis ging klaarmaken met van alles en nogwat erbij, hadden we het eigenlijk alleen nog over lekker eten. Alhoewel, iemand kon het even niet nalaten te zeggen, dat ze vroeger aan boord altijd tegen elkaar zeiden:
We eten pas schelvis, als er niets anders meer is! Ondankbare honden, maar de schelvis was heerlijk!
Het optreden van ons op woensdagavond in café-restaurant 'De Compagnie' in de haven van Oudeschild liep voor ons gevoel als een speer. Maar kennelijk niet alleen voor ons, ook het publiek en de eigenaar was enthousiast. Lekker gevoel, dat hebben we wel eens anders gehad. Mogelijk dat aan ons geslaagde optreden behalve een perfecte zaalversterking, ook de goeie sfeer en het vooraf aangeboden en genoten diner debet was. Hoe dan ook, alles liep gesmeerd! Of we nog eens terug wilden komen? Ja natuurlijk, graag zelfs, we hebben dan ook gelijk maar een principe afspraak gemaakt!
Donderdagochtend wilden we aanvankelijk via de Texelstroom en Kornwerderzand naar Hindeloopen varen, maar bij nader inzien kozen we mede door de voor ons ongunstige stroming toch maar voor Medemblik via Den Oever. In een wonder schoon, glashelder decor zeilden we rustig over een praktisch lege Waddenzee richting Stevinsluizen. In de verte prachtige buienluchten met af en toe een regenboog. Het was puur genieten, wat wonen we toch in een mooi landje.
Afgemeerd aan de kade van de Middenhaven in Medemblik. En alsof er niks anders te doen was zaten Jan Willem en Ger al snel weer in de kuip tot lering en vermaak een lekker potje te jammen. Heerlijk sfeertje!
Maar er moest natuurlijk ook weer voor het avondeten worden gezorgd. Er stond stoofpaling op het menu, tot dat doel werd in de stad een paar pond nog levende paling gekocht, die op de kade door Nico vakkundig werden geslacht. Hoe Henk de stoofpaling heeft klaargemaakt zal ik hem nog eens vragen, maar het was overheerlijk. Behalve Jan Willem die er wat matig in was, at de rest er zowat zijn vingers bij op. Na het eten een beetje ouwehoeren over van alles en nogwat. Een voorbeeld: Jongens dit moeten we veel vaker doen, daar waren we het over eens. Alleen het thuisfront zal meer gaan protesteren. We moeten eerst een soort 'bond van onderdrukte zeelieden' gaan oprichten, de BOZ, wie weet kweken we dan meer goodwill en kunnen we op termijn meer bereiken, lachen natuurlijk.
Vrijdagochtend voor de havenmond van Medemblik scheiden onze wegen zich, we gingen naar huis. De 'Kind of Magic' met Henk, Ger, Nico en Jan Willem weer naar Lelystad, en de 'Zeeraaf' met Hans en ondergetekende weer naar Warns.
Je moet goed kijken, maar met Medemblik op de achtergrond staat het zojuist gehesen grootzeil op de 'Kind of Magic' er van deze afstand gezien perfect bij. Het voorzeil nog even, en gaan met die hap, praktisch voor 't lapje naar Lelystad.
De bemanning van de 'Zeeraaf' even in retraite. Middels een rondje 'De Kreupel', een vogeleilandje in het IJsselmeer, zijn we met halve wind naar Stavoren gezeild. Door de sluis vervolgens nog een klein stukje Johan Frisokanaal, en toen waren we er. Einde van een bijzonder mooi zeil- en muziekweekje met de boys van Hodgepodge!
En dan nu de film van Jan Willem ...