Muziek in Lelystad, 20 december 2013.


Gisteravond stond Yachtclub Lelystad Haven in het teken van Ierland. Er werd o.m. Stew gegeten en Guinness bier gedronken en uiteraard waren wij uitgenodigd voor Ierse live muziek. We werden op de agenda van Yachtclub Lelystad Haven als volgt aangekondigd: Op 20 december 2013 zal 'Hodgepodge' vanaf 21:00 uur zorgen voor Ierse ballads. 'Hodgepodge' is een enthousiaste groep muzikanten, ontstaan uit een stel vrienden die elkaar kennen van het zeezeilen. Vanuit deze passie en hun gemeenschappelijke passie voor Ierland, brengen ze met groot enthousiasme meeslepende Ierse temponummers en fraaie Ierse ballads en seasongs ten gehore. Waarbij moet worden gezegd, dat Hodgepodge ook zo af en toe wel een meer Brits of Schots getinte ballad of seasong ten gehore brengt. Zo behoort bijvoorbeeld het Brits getinte The leaving of Liverpool evengoed tot ons repertoire, als het puur Ierse The fields of Athenry. Helemaal mee eens natuurlijk, temeer we dit stukje proza zelf hebben aangedragen. Rond 16.00 uur waren we al met onze spullen aanwezig in de Yachtclub om het één en ander op te bouwen. Daar gaat altijd weer meer tijd in zitten dan we willen. Opbouwen van de installatie, maar vooral het afstemmen van de microfoons e.d. vreet tijd. Altijd weer zit er wel ergens een brom of piep in de installatie, die dan moet worden gevonden en moet worden geëlimineerd. Zo ook hier weer, volgens de eigenaar kwam dat omdat we in het water lagen en zodoende geen goeie aarding hadden. Zou zo maar kunnen, maar op een gegeven moment was het euvel echter toch min of meer opgelost, en konden we op ons gemak gaan eten en relax naar negen uur toeleven.

Dansschool Janny Kriekaart Putten.
Zo rond negen uur namen we onze plaatsen op de bühne in, het feest ging beginnen. Voor een zo goed als volle Yachtclub beten we de spits af met rustige nummers als o.a. Flower of Scotland. Maar na zo'n kleine drie kwartier, net even voor onze eerste break, werd het tijd voor ons eerste temponummer. De meeste mensen waren nu ook wel uitgegeten, dus iets meer vaart kon nu wel. De reacties van het luisterend publiek waren navenant, bijna iedereen begon enthousiast mee te deinen en te klappen. Zelfs een hier en daar ietwat ingedommelde gast kwam zowaar weer tot leven! Tijdens onze eerste break was er tijd voor Riverdance. Riverdance, (een traditionele Ierse stepdance, gekenmerkt door snelle bewegingen van de benen waarbij lijf en armen onbeweeglijk blijven) naar mijn gevoel een vorm van line dance, niet echt mijn ding, maar zeker passend in de context van de avond. Dansschool Janny Kriekaart uit Putten bracht ter plekke de ins en outs van de Riverdance met verve. En met een zeker ritmisch gestamp werd die avond ons vervolg optreden op de bühne min of meer ingeluid. Naar mate de avond vorderde werd iedereen vrijer. Zo gaat het uiteraard meestal weet ik uit ervaring, maar als je daar middels 'Hodgepodge' debet aan bent, geeft dat wel een kick. Het zinderde, en voor we er erg in hadden was het een uur of halftwee. We sloten af met good old 'Good night Irene', maar we kwamen niet onder een toegift uit, dus hebben we er ook nog maar 'Jack O 'Donohue' en 'When The Boys Come Rolling Home' tegen aan gegooid. Onder bis, bis geroep namen we uiteindelijk al handen schuddend afscheid van elkaar. Leuke avond gehad, en we mogen nog weer eens terugkomen ook!

Muziek in Hindeloopen, 13 december 2013.


Eetcafé 'De Brabander' in Hindeloopen is een nautisch ingericht café. Veel foto's van skutsjes aan de wand, echtpaar Cees en Jackie R, de huidige eigenaars van 'De Brabander' zijn kennelijk fervente skutsjes zeilers. Ze hebben drie skutsjes t.w. de 19,33 meter lange 'Nooit Volmaakt' en de 14,75 meter lange 'Jonge Jacob' en verder nog de 15,05 meter lange 'Vrouwe Jelly'. De eerste twee zijn wedstrijdskutsjes, de laatste is een toerskutsje. Ooit, ik geloof in 1977 schijnt een Brabantse baggeraar het café te zijn begonnen, vandaar de naam. Het is een gezellig café, waar we nog wel eens kwamen voor een drankje en een hapje of af en toe een partijtje biljarten, toen we nog vrij regelmatig met onze zeilboot in de 'Hylper Haven' lagen.

Gisteren waren we daar uitgenodigd voor een optreden met onze band 'Hodgepodge'. Want het zou vanwege de kerstmarkt, een eindje verderop in de straat, na afloop wel eens druk kunnen worden in het eetcafé. Met twee auto's vol instrumenten, versterkers en snoeren kwamen we rond kwart voor vier bij 'De Brabander' aan. Ons plekje was al ingeruimd, we konden gelijk beginnen met installeren. Dat is vanwege de vaak krappe plek die we doorgaans in een kroeg krijgen toegemeten gemakkelijker gezegd dan gedaan. Maar het lukt uiteindelijk altijd, rond zes uur was de installatie ingeregeld en stond alles op z'n plek. Ze hadden inmiddels onze tafel gedekt, we konden zo aanschuiven voor een hapje. Nou ja hapje, een hele hap was het! Heerlijke erwtensoep en diverse stamppotten met worst en spek, we konden er tegen! Maar eerst nog wel even een koud wandelingetje over de kerstmarkt en door Hindeloopen om de boel een beetje te laten zakken. Rond halfnegen was het dan zover en zetten we in met ons openingslied 'Sing Irishman Sing' gevolgd door meer bekende Irish ballads uit ons repertoire. De reacties van de mensen aan de bar die dicht bij ons zaten waren erg positief. Maar verder op in het café was het een geroezemoes van jewelste. Op een gegeven ogenblik ging dat zo hard, dat we onszelf ondanks onze versterking nog maar moeilijk konden horen spelen. Behalve dat dat lastig is, bekruipt je dan zo af en toe het idee, dat je daar een beetje voor de kat z'n kont staat te spelen. Inmiddels weet ik beter, zo gaat het bijna altijd in de kroeg. Als de mensen echt naar muziek willen luisteren gaan ze wel naar een concertgebouw. Evengoed vond ik het wel zo plezierig, dat op een bepaald moment de beentjes op onze muziek van de vloer gingen, en er verzoeknummers gevraagd werden die we eerder op de avond reeds hadden gespeeld. Er werd dus wel degelijk geluisterd! En zo was het toch een leuk en gezellig avondje daar in Hindeloopen. Moe maar voldaan kwam ik daarom ondanks vervelende pijnprikkels in rug en benen rond twee uur thuis.

Hodgepodge naar 'De Compagnie' in Oudeschild, 16 t/m 20 september 2013.


Ze voorspelden een herfstig weekje met regen en veel wind. Wat doen we jongens, gaan we zeilen of niet? Maar voordat iemand de zin af kon maken of we soms van suiker waren, was de knoop al doorgehakt. We gingen, bovendien wisten we allemaal uit ervaring wel, dat als je eenmaal op het water zit het uiteindelijk vaak meevalt. Aldus geschiedde, Henk, Ger, Nico en Jan Willem vertrokken j.l. maandag 16 september met de 'Kind of Magic' (Koopmans one off 40') vanuit Lelystad richting Stavoren, en wij t.w. Hans en ondergetekende met de 'Zeeraaf' (v.d. Stadt 33') vanuit Warns. Rond een uur of drie in de middag lagen we beiden afgemeerd in een praktisch uitgestorven Oude Haven van Stavoren, en zaten we met z'n allen in de 'Kind of Magic' gezellig te teuten. De 'Kind of Magic' was uit Lelystad-Haven komen zeilen, die hadden er dus al een uur of vier 6 à 7 Bft uit ZW tot W opzitten. Voor de 'Zeeraaf' uit Warns aan het Johan Frisokanaal was het, ondanks een gekneusde rib van ondergetekende door een ongelukkige struikelpartij tegen de preekstoel, uiteraard een makkie geweest. Alhoewel, eenmaal door de sluis was het aan lager wal op de motor tot aan de Oude Haven nog wel even flink stuiteren in die steile golven. Met een pikketanisje werd de hereniging van zeilploeg 'Hodgepodge' in de kajuit gevierd, en besloot Nico en passant dat hij voor het avondeten een heerlijke rijsttafel voor ons ging maken!
Alleen moesten we daarvoor nog wel even de benodigde ingrediënten aan boord halen. Geen probleem, maar laten we eerst even een potje maken, en zo kon het gebeuren dat we even later €. 50,00 p.p. lichter waren. We hadden allemaal wel zin om even de beentjes te strekken, dus hup van boord en met z'n allen naar Coopcompact, een supermarkt hier even om de hoek.
Keus genoeg, maar welke nemen we, en hoeveel? Dat konden we rustig aan Nico overlaten, we bemoeiden er ons dan ook maar zo weinig mogelijk mee, en sjokten maar zo'n beetje mee. Maar af en toe konden we het toch niet laten, om middels enige kritiek op Nico's aankoopbeleid ook een duit in het zakje te doen. Echter zonder zichtbaar effect op zijn gemoed, stoïcijns klaarde onze kok zijn klus, waarna Henk, onze penningmeester het zonet aangelegde potje gelijk alweer een stukje lichter mocht maken.
Terug aan boord ging Nico voortvarend met z'n kookspullen aan de slag, en hadden wij onze handen vrij voor een vrolijk potje jammen. Maar niet nadat we de flatback mandoline van Henk uitvoerig hadden bewonderd. We constateerden met enige verbazing dat hij al zo goed met z'n nieuwste speeltje overweg kon, al was het dan nog wel overwegend in g.
Wij plezier, en Nico maar koken, het leven kan hard zijn voor een scheepskok. En helemaal als je aan boord van een zeiljacht een uitgebreide Indische rijsttafel moet klaarmaken dachten we. Nico zag dat heel anders, maar hij wilde het er niet meer over hebben, allemaal peanuts, dus hou op te zeiken, ik doe het met plezier!
Gein natuurlijk, iedereen blij, laten we maar weer muziek gaan maken. Zo te zien genoot Nico wel van zijn jammende muziekvrienden, het zou me niet verbazen als hij het als een speciaal aan zijn persoon gerichte aubade ervaren heeft. Dat zal ik hem bij gelegenheid toch eens een keertje vragen.
Hans aan het roer onder zijn geliefde bimini. Leuk Hans zo'n ding, maar we hebben tot nog toe alles behalve zon. Trouwens de zomer is sowieso wel voorbij. Nu creëerd zo'n ding onder zeil voor je gevoel alleen maar extra wind in de kuip, tocht zal ik maar zeggen, en droog blijf je er nu met al dat horizontale water om ons heen ook niet onder. Kennelijk was Hans zelf die mening ook min of meer toegedaan, want later die dag in de haven van Oudeschild zag ik hem een poosje sleutelen aan z'n bimini.
Even een momentje rust in de Stevinsluis bij Den Oever. Uiteraard houden we de lijnen goed in de gaten.
Enkele onderweg opgelopen scheuren in de zeilen van de 'Zeeraaf' worden nabij de Vissershaven van Den Oever provisorisch hersteld. Gezien het bezoekje van de douane kwamen we daar in eerste instantie kennelijk een beetje verdacht over. Maar met een vriendelijk praatje en enige uitleg kwamen de heren echter snel tot een voor ieder geruststellend inzicht.
Lekker briesje op het Wad. De 'Kind of Magic' en de 'Zeeraaf' opweg naar Oudeschild via het Visjagersgaatje, Malzwin en Texelstroom.
Echt ontelbare keren gevaren, desalniettemin namen we deze keer met de Zeeraaf bij de Bollen iets te veel risico, door te vroeg stuurboord uit te gaan richting Oudeschild. Het resultaat was er naar, na enkele minuten liepen we aan de grond, met een snelle min of meer ongewilde gijp als gevolg. Echter met enige moeite en ook het voorzeil over de andere boeg, kregen we de 'Zeeraaf' met de motor bij weer vrij snel van de Bollen af.
Eenmaal afgemeerd in jachthaven de Schoeiershoek in Oudeschild, werd Hans en ondergetekende op de 'Kind of Magic' uiteraard wel even fijntjes ingewreven wat ze van onze navigatiekunsten vonden. Gelijk hadden ze natuurlijk, maar na een paar pikketanisjes en een potje jammen was alles vergeten. En toen Henk, de schipper van de 'Kind of Magic' aankondigde dat hij voor het diner schelvis ging klaarmaken met van alles en nogwat erbij, hadden we het eigenlijk alleen nog over lekker eten. Alhoewel, iemand kon het even niet nalaten te zeggen, dat ze vroeger aan boord altijd tegen elkaar zeiden: We eten pas schelvis, als er niets anders meer is! Ondankbare honden, maar de schelvis was heerlijk!
Het optreden van ons op woensdagavond in café-restaurant 'De Compagnie' in de haven van Oudeschild liep voor ons gevoel als een speer. Maar kennelijk niet alleen voor ons, ook het publiek en de eigenaar was enthousiast. Lekker gevoel, dat hebben we wel eens anders gehad. Mogelijk dat aan ons geslaagde optreden behalve een perfecte zaalversterking, ook de goeie sfeer en het vooraf aangeboden en genoten diner debet was. Hoe dan ook, alles liep gesmeerd! Of we nog eens terug wilden komen? Ja natuurlijk, graag zelfs, we hebben dan ook gelijk maar een principe afspraak gemaakt!
Donderdagochtend wilden we aanvankelijk via de Texelstroom en Kornwerderzand naar Hindeloopen varen, maar bij nader inzien kozen we mede door de voor ons ongunstige stroming toch maar voor Medemblik via Den Oever. In een wonder schoon, glashelder decor zeilden we rustig over een praktisch lege Waddenzee richting Stevinsluizen. In de verte prachtige buienluchten met af en toe een regenboog. Het was puur genieten, wat wonen we toch in een mooi landje.
Afgemeerd aan de kade van de Middenhaven in Medemblik. En alsof er niks anders te doen was zaten Jan Willem en Ger al snel weer in de kuip tot lering en vermaak een lekker potje te jammen. Heerlijk sfeertje!
Maar er moest natuurlijk ook weer voor het avondeten worden gezorgd. Er stond stoofpaling op het menu, tot dat doel werd in de stad een paar pond nog levende paling gekocht, die op de kade door Nico vakkundig werden geslacht. Hoe Henk de stoofpaling heeft klaargemaakt zal ik hem nog eens vragen, maar het was overheerlijk. Behalve Jan Willem die er wat matig in was, at de rest er zowat zijn vingers bij op. Na het eten een beetje ouwehoeren over van alles en nogwat. Een voorbeeld: Jongens dit moeten we veel vaker doen, daar waren we het over eens. Alleen het thuisfront zal meer gaan protesteren. We moeten eerst een soort 'bond van onderdrukte zeelieden' gaan oprichten, de BOZ, wie weet kweken we dan meer goodwill en kunnen we op termijn meer bereiken, lachen natuurlijk.
Vrijdagochtend voor de havenmond van Medemblik scheiden onze wegen zich, we gingen naar huis. De 'Kind of Magic' met Henk, Ger, Nico en Jan Willem weer naar Lelystad, en de 'Zeeraaf' met Hans en ondergetekende weer naar Warns.
Je moet goed kijken, maar met Medemblik op de achtergrond staat het zojuist gehesen grootzeil op de 'Kind of Magic' er van deze afstand gezien perfect bij. Het voorzeil nog even, en gaan met die hap, praktisch voor 't lapje naar Lelystad.
De bemanning van de 'Zeeraaf' even in retraite. Middels een rondje 'De Kreupel', een vogeleilandje in het IJsselmeer, zijn we met halve wind naar Stavoren gezeild. Door de sluis vervolgens nog een klein stukje Johan Frisokanaal, en toen waren we er. Einde van een bijzonder mooi zeil- en muziekweekje met de boys van Hodgepodge!






En dan nu de film van Jan Willem ...

Hattem, heisa met 'Hodgepodge', 14 september 2013.


Gistermiddag hebben we in Hattem met onze band 'Hodgepodge' weer eens Irish ballads & folk music ten gehore gebracht. Rond Uit Hattem had daar i.s.m. de Rotaryclub Hattem-Heerde, het HEISA IN HATTEM festival georganiseerd. Op vierentwintig verschillende locaties in de binnenstad, die allemaal gratis toegankelijk waren, werden daar door verschillende bands en artiesten optredens gegeven. Een mooie kans voor zowel onszelf als het publiek, kennis te maken met een gevarieerd aanbod uit de regio van muziek, theater en voordrachtkunst in huiskamers, winkels, stadsmonumenten en binnenplaatsen. Verder konden we vanwege 'Open Monumentendag' ook nog het één en ander combineren met een kijkje in één van de vele historische gebouwen die Hattem rijk is. Maar eerlijk gezegd zijn we zelf gistermiddag niet veel verder gekomen dan onze eigen speellocatie in de Ridderstraat. Niet door desinteresse maar meer door de planning. Op papier hadden we tussen elk optreden een uur pauze, genoeg om even om de hoek bij een ander te gaan kijken, zo groot is de binnenstad van Hattem niet. Maar feitelijk waren de pauzes soms een stuk korter, omdat we o.a. door het enthousiaste publiek de tijd niet goed in de gaten hielden, waardoor elke speelsessie van ons uitliep. Eén keer zijn we er even tussen uit geweest om een pilsje te drinken in een café een paar deuren verderop in de straat. Wel leuk trouwens, dat bij terugkomst op ons stekkie het publiek ons al zat op te wachten. Rond vijf uur was het afgelopen. Met z'n allen hebben we daarna op uitnodiging van de organisatie elders in de stad nog een klein uurtje zitten borrelen en napraten. Einde van een leuke speelmiddag van 'Hodgepodge' tijdens het 'Heisa in Hattem' festival 2013.

Hodgepodge op Mosselparty, 8 juli 2013.


Mosselparty, een traditie in wording waar ze bij restaurant Hardersluis vorig jaar mee zijn begonnen. Leuk voor Hodgepodge, want we waren maandag 8 juli j.l. evenals vorig jaar (zie mijn stukje Mosselparty van 12 juli 2012) weer uitgenodigd voor de levering van muzikale noten tussen 4 en 10 uur. Zes uur spelen van (en luisteren naar) Irish ballads & folk music en hier en daar een Scottish accent is lang, weliswaar met wat pauzes, maar dan nog. Natuurlijk zijn we met alle plezier op de uitnodiging ingegaan!

Het scheelde ons een hoop werk dat we onze eigen versterkingsapparatuur niet hoefden op te bouwen en in te regelen. Daar werd voor gezorgd, als bij professionals! En zo begonnen we onze sessie klokslag 4 uur in de middag op een riant podium onder een grote parasol tegen de felle zon, met ons openingsnummer Sing Irishman Sing Allengs werd het drukker en gezelliger op het terras en tussen de vele stands met diverse drankjes en hapjes. En toen de HK3 rond een uur of zes met gevoel voor ceremonie de Zeeuwse hangmosselen kwam afleveren, door Hodgepodge en veel bezoekers vrolijk toegezongen met het bekende liedje 'Zeg ken jij de mosselman' liepen er zeker wel een paar honderd smulpapen rond. Ondertussen speelden we weer verder met ons eigen repertoire, bekende stukken als o.a. The black velvet band, The fields of Athenry en The Irish Rover. De sfeer was goed, en het liep allemaal gesmeerd. Jammer dat de wind ons een beetje parten ging spelen, waardoor de klanken naar mijn gevoel a.h.w. verwaaiden. Op een gegeven ging bij een forse vlaag onze parasol bijna het zwerk in. Veel last van de zon hadden we toen al niet meer, dus hebben we dat ding gelijk maar gestreken.

Een stel goedgemutste 
enthousiaste supporters.
Al spelende hadden we op ons mooie podiumpje absoluut geen last van dorst, want we werden rijkelijk van drank voorzien. Maar op een gegeven ogenblik zagen we van onze hoogte wel veel heerlijke mosselen onder onze neus voorbij trekken. Maar aan het eind van weer een speelblokje bleken er ook voor Hodgepodge nog meer dan genoeg lekkere mosselen te zijn. En ook niet te versmaden was de oester die we van een aardige dame kregen aangeboden. Verkwikt en verzadigd gingen we er op ons podiumpje op een gegeven moment zo lekker tegenaan, dat een aardig aantal enthousiastelingen de beentjes niet meer stil konden houden.



'Mary Mack'  (Een filmpje van Joke van Doggenaar)

Echter tegen negenen begon het tussen de standjes en op het terras en rond het podium wat rustiger te worden. Een goed moment voor Hodgepodge om weer even een break in te lassen. Aan spelen zijn we na de break echter niet meer toegekomen, de organisatoren vonden het mooi geweest met de Irish ballads & folk music. Van 4 tot 9 met alles bij elkaar misschien een goed uur pauze, betekende wel dat we circa 4 uur hebben staan spelen. Graag tot volgend jaar werd er bij het afscheid gezegd, mooi maar dat duurt weer even. Ondertussen zal Hodgepodge de ontwikkelingen rond de jaarlijkse mosselparty, traditie in wording, met belangstelling blijven volgen.

Hodgepodge sur Fête de la Musique à Ermelo, 22 juni 2013.


's Morgens van 'Sail Den Helder' rechtstreeks doorgereden naar 'Fête de la Musique' in Ermelo voor een optreden aldaar van onze band, waarbij ik uiteraard thuis nog wel eerst even mijn instrumenten heb opgepikt. Het eerste uur van ons optreden was door de organisatie gepland in 'Leonardo Da Vinci', (speellocatie 6) een kunstatelier en -galerie in de Kerklaan. Bezijden de drukke Stationsstraat dus, en dat was te merken want veel gehoor hebben we daar niet gehad. Onze tweede sessie van een uur was in 'Proeverij De Ontmoeting' (speellocatie 8) aan de Stationsstraat. Dat was iets beter, alhoewel het publiek daar vanaf straat wel eerst de hele zaak, een lange pijpenla, door moest banjeren om bij ons te kunnen komen op het binnenplaatsje achter de proeverij. Desalniettemin konden we ons tot aan het moment dat het weer eens ging regenen, verheugen op een aardig stel enthousiaste luisteraars. Ons derde en laatste optreden die dag, vond een eindje verderop plaats aan de Stationsstraat, en wel op de stoep van de ING bank, (speellocatie 16.) Een te krappe plek eigenlijk met weinig beschutting tegen de weergoden. Evengoed hebben we daar, mede door de enthousiaste reacties van het publiek, toch nog lekker gespeeld. Na afloop kwam iemand van de organisatie ons vertellen, dat ze op de volgende 'Fête de la Musique' in Ermelo een betere locaties voor 'Hodgepodge' zouden regelen. Dat zou heel mooi zijn, daar willen we de organisatoren graag aan houden. Want we doen natuurlijk graag nog een keer mee aan dit leuke muziekfestival!

Hodgepodge on Scottish Sail, 25 mei 2013.



Rond drie uur 's middags werden we gisteren voor ons optreden op 'de Zegge' verwacht, een eilandje in het Wolderwijd nabij Zeewolde waar de whisky proeverij en nog veel meer die middag gehouden werd. Om er te komen met al onze toeters en bellen was ons door de organisatie de 'Vrouwe Hendriekje' ter beschikking gesteld. Een inmiddels haast klassieke Westerdijk Zeeschouw van rond de 8,50 meter, die we er vanuit Harderwijk zelf maar heen moesten varen. Ook frappant, dat scheepje kende ik, vrienden van ons hebben het pas vorig jaar verkocht nadat ze er zeker 25 jaar mee gevaren hadden. Echter wat we ook probeerden, we kregen de motor niet aan de praat. Om toch op tijd op 'de Zegge' te zijn, zagen we ons wel genoodzaakt over te stappen op de 'Sula' uit Huizen, een Jeanneautje van rond de 27' van de zoon van onze accordeonist die toevallig aan dezelfde steiger lag. En zo kwamen we toch nog mooi op tijd op het eiland aan. Nadat we ons in de opening van een soort van legertent hadden geïnstalleerd begonnen we gelijk 'Sing Irishman Sing' in te zetten, ons openingsnummer die middag. In de tent een handvol liefhebbers die van een aantal deskundigen alles te horen kregen over goeie whisky's, sigaren en chocolade. Maar dat niet alleen, ze mochten er ook van proeven, want daar hadden ze uiteindelijk voor betaald. En onder een partytent even verder op kon iedereen genieten van een broodje vers gerookte vis die ter plekke werd klaargemaakt en van een bakje warme koffie. Want dat had iedereen wel nodig, we kregen het alsmaar kouder. Zelfs de whisky proevers met al hun hartversterkertjes, die bovendien een eindje verderop het eiland ook eerst nog een tijdje hadden lopen smijten met boomstammetjes e.d. en zodoende toch een aardige warmtebuffer moeten hebben opgebouwd, zaten er kouwelijk bij. En aan de blauwe knietjes te zien, hadden degenen die in een schotse kilt rond liepen het helemaal moeilijk.



Toch bleef de stemming er dankzij de vele hartversterkertjes bij iedereen aardig in. Ook bij ons, en tussen de bedrijven door nestelden we ons even comfortabel uit de wind in de HK59 met een glas whisky. Rond zeven uur was het afgelopen, en nadat alle whisky proevers in de botters waren afgevoerd met de doedelzak voorop, vertrokken ook wij met de 'Sula' weer richting Harderwijk. Einde van een koude maar leuke en gelukkig droge middag op eiland 'de Zegge'. En de zeer goede 'Ardbeg' whisky die we hadden meegekregen, heeft tijdens de koude terugtocht op het Wolderwijd prima diensten bewezen.

Hodgepodge on the art market Hattem, 18 mei 2013.


De weersverwachting voor zaterdag j.l. was niet onverdeeld gunstig, toch is het me nog alleszins meegevallen. Behalve grijs en knap frisjes is het in Hattem gelukkig de hele dag droog gebleven. Hodgepodge was één van de muziekgroepen die door de organisatie van 'Kunstmarkt Hattem' was uitgenodigd voor een stukje muzikale omlijsting van het festijn. Rond 10 uur 's morgens melden we ons in de binnenstad op het VVV kantoor, waar we instructies kregen over locaties en tijdstippen van ons optreden. Er werd van ons verwacht dat we twee keer een uur zouden optreden voor 'déjà-vu', een occasion boekwinkeltje in de Achterstraat en één keer een uur op de hoek Kruisstraat-Gasthuissteeg. Dus nabij de kerk en de Markt, het zenuwcentrum van het hele festijn! Met onze instrumenten op de nek begaven we ons naar de toegewezen locatie in de Achterstraat, waar de Kunstmarkt tevens door burgemeester Wiggers op poëtische wijze zou worden geopend. Ik ken Hattem vrij goed, maar toch altijd weer als ik door dat oude binnenstadje wandel, valt mij de rijkdom van weleer op. Dat hebben de Veluwse Hanzesteden trouwens gemeen. Je proeft tenminste in het binnenstadje van Hattem dezelfde sfeer als in de binnenstadjes van bijvoorbeeld Harderwijk en Elburg, waar de historie ook is af te lezen aan diverse rijke en schilderachtige monumenten. Maar goed, we kwamen hier nu niet om ons met het verleden bezig te houden, maar om te spelen! Om het geheel een beetje op te fleuren, want dat was wel nodig. Het kille weer hield deze ochtend de meeste mensen kennelijk van straat. Wel een beetje vreemd hoe we daar aanvankelijk in de Achterstraat praktisch voor onszelf stonden te spelen. Maar gelukkig werd het geleidelijk aan toch wat levendiger om ons heen, en werden er soms in het voorbij gaan zowaar een paar danspasjes gemaakt op onze muziek. Toen ons eerste uurtje erop zat was het tijd voor ons gratis lunchpakketje en een rondje om de kerk op de Markt, alsmede voor een neut om op te warmen in restaurant 'Banka'. En toen was het alweer tijd voor de tweede sessie voor ons boekwinkeltje in de Achterstraat. Toen we ons vervolgens na dit optreden met ons hele hebben en houwen hadden verkast naar hoek Kruisstraat-Gasthuissteeg, kwam iemand van de organisatie ons vragen of we i.v.m. een optreden van 'Doetmaes' op de Markt een halfuurtje wilden wachten met het wederom open trekken van onze registers, dit ter voorkoming van een mogelijke kakofonie aldaar. Nou dat moest dan maar, en passant werden we daar wel even vermaakt door een aardige vertelster, die een verhaal over een heks, een tovenaar en vet gevoerde reizigers aan ons kwijt wilde. Leuk, maar toen het er zelfs na drie kwartier wachten nog niet naar uitzag dat 'Doetmaes' van plan was te stoppen, hebben we de hele boel weer opgepakt en zijn we terug gegaan naar 'déjà-vu', een toepasselijke naam trouwens in dit verband. Het is niet anders, het leven van een muzikant kan niet altijd over rozen gaan. We hebben ons daar overigens weer een uurtje prima vermaakt, ook omdat we meer publiek hadden dan de twee keren daarvoor! Alvorens na ons optreden weer af te reizen, hebben we met een lekkere neut in restaurant 'Banka' nog even gezellig zitten na kletsen. Behalve een beetje ergernis, hebben we uiteraard niet door geschetste kink in de kabel geleden, maar mogelijk dat men een volgende keer iets meer aandacht kan schenken aan de planning.