op een gouden jubileumparty in het bos


Bij tijd en wijle krijgt 'Hodgepodge' het verzoek om op een besloten party te spelen. Als we kunnen doen we dat met plezier. Zo ook j.l. vrijdag 27 mei op een gouden jubileumparty in Restaurant 'De Buurtjes', het voormalige koetshuis van het naastgelegen Restaurant 'Boshuis Drie'. Het bruidspaar had ooit elders een keer genoten van onze Irish ballads en folksongs, vandaar. Aldus geschiedde, rond vijf uur liet 'Hodgepodge' de eerste tonen van 'Sing Irishman Sing' via de openstaande deuren en het druk bezette terras ‘het bos van de dansende bomen’ inglijden. Want zo wordt het Speulderbos rondom 'Boshuis Drie' (bouwjaar 1765) in de volksmond genoemd, de stammen lijken in de nevel te bewegen. Het schijnt één van de mooiste en oudste bossen van Nederland te zijn. Een soort oerwoud met kromme, in wonderlijke bochten gegroeide eiken- en beukenbomen. De natuur mag hier haar gang gaan. Glanzende sparren, knoestige, groen bemoste eiken, varens en halfvergane stammen. Het bos is mysterieus en uniek, en ook nog een paradijs voor vogels, herten, dassen en wilde zwijnen. Kortom een prachtig gebied voor wie van uitgestrekte bossen houdt.

Met Restaurant “De Buurtjes” hebben ze het oude Koetshuis zoveel mogelijk in oude luister willen herstellen. Veel authentieke details zijn intact gelaten, oude balken, spanten, rieten kap, dat soort dingen. En ergens in een hoek van deze prachtige, maar vrij donkere ruimte stonden wij dus lekker te spelen. En als gezegd, de gasten zaten heerlijk buiten op het terras te genieten van het mooie weer, de drankjes en de schone klanken van de Irish Ballads, die de trommelvliezen zo aangenaam wisten te beroeren, voordat ze in ‘het bos van de dansende bomen’ waren weg geëbt. Na de maaltijd hebben we conform afspraak nog een halfuurtje gespeeld, en toen zat de taak van 'Hodgepodge' erop. Nadat op vriendelijk verzoek, een kleindochter nog even gebruik had gemaakt van onze geluidsinstallatie om haar opa en oma een mooie ballade toe te zingen, hebben we de spullen ingepakt en zijn we vertrokken. Maar niet na eerst afscheid te hebben genomen van een gelukkig bruidspaar, hetgeen ons uiteraard ook een goed gevoel bezorgde. En omdat te vieren hebben we later in 'de Kop van de Knar' nog maar een afzakkertje genomen!

'Herensociëteit' in de 'Kop van de Knar'


Dinsdagavond 24 mei 2016, op de vrolijke melodie van 'Sing Irishman Sing' kwamen ze rond halfnegen binnen, de heren van de herensociëteit, terug van een Bottertocht op het Wolderwijd. Enkele heren kwamen al handen klappend binnen, even dacht ik dat ze al voor ons klapten, maar het was de kou die hun parten speelde. Aan de sfeer te merken hadden ze het overigens prima naar hun zin gehad op het Wolderwijd. En toen ze de feestelijk gedekte buffettafel ook nog in de smiezen kregen, kon de avond aan de reacties te zien al helemaal niet meer stuk. Niet zo gek, zelfs vanaf de afstand waar wij stonden te musiceren zag Nico's creatie er al watertandend uit. Salades, gerookte zalm, sliptongetjes en weet ik allemaal niet wat nog meer, heerlijk allemaal. Het culinaire panorama vormde overigens allesbehalve een belemmering voor ons speelniveau, integendeel, we zien vaker lekkere dingen. 'The rising of the moon' was het volgende nummer, dat we zo te zien tot genoegen van de heren, die inmiddels allemaal vrolijk keuvelend aan het aperitief zaten, te berde brachten. En zo zette de herensociëteit zich even later op aanwijzing van Nico en onder muzikale begeleiding van 'Hodgepodge' goedgemutst aan het kostelijke buffet.

Herensociëteit, herenclub, heerenclub, genootschap, broederschap, vriendenkring, gentlemen’s club, gilde, herengilde, orde of dispuut, er zijn vele benamingen voor een club van mannen, die op gezette tijden bij elkaar komen in een sociëteit of andere gelegenheid om het leven door te spreken. Doorgaans is ieder onderwerp in principe toegestaan, maar soms zijn vrouwen, voetbal en auto’s taboe. Hoe dat met onze gastheren zit weten we niet, hoeft trouwens ook niet. Voor 'Hodgepodge' was het van belang, wat de heren op een avond als deze van onze muziek vonden. Lang hebben we daarover niet in het ongewisse gezeten, want dat was gezien het positieve enthousiasme waarmee we werden bejegend al snel duidelijk. En dat speelt altijd weer prettig.

Met het nummer 'Goodnight Irene' hebben we rond elf uur een punt gezet achter een avond musiceren voor de heren van de herensociëteit. Het was een genoeglijk avondje in een amicale sfeer, lekker gespeeld en de sliptongetjes waren heerlijk!

about Scottish Sail and nosing & tasting


Zaterdag 21 mei 2016, op naar de vierde editie van 'Scottish Sail'. Even over één werden aan de Havenkade in Zeewolde de trossen van zeilschip 'Sula' gelost. Met een stevige westen wind over dwars, werd koers gezet naar eiland 'de Zegge' in het Wolderwijd iets ten zuiden van Zeewolde. Recht voor de boeg dus, op een klein kwartiertje varen. Het is knap grijs maar gelukkig droog.
Alweer voor de derde keer op rij isuitgenodigd om het 'Scottish Sail' evenement muzikaal luister bij te zetten, samen met enkele pipes and drums van 'The Seaforth Highlanders of Holland' uit Voorthuizen en Rosalie en Madelief Wagenaar, danseressen van de 'Rose Irish Dance Company' uit Maassluis.

Nadat Nico de 'Sula' in het pittoreske havenkommetje van 'de Zegge' op onnavolgbare wijze had aangemeerd, het was per slot van rekening ook zijn boot, konden we uiteraard van boord. We moesten nog even een stukje sjouwen met onze instrumenten, maar de nosing & tasting locatie hadden we vrij snel in de peiling. Bij de flessen, daar moesten we zijn natuurlijk, daar zouden de deelnemers zich straks na de Botterrace en de Highland Games verzamelen voor het exclusieve ruik- en proefwerk. Het probleem dat zich even voordeed was, hoe we ons moesten opstellen. Het waaide inmiddels zeker 5 Bft. daar onversterkt tegenin musiceren zou voor dovemansoren zijn. Achter de rietkraag, met de rug in de wind was de best haalbare opstelling. Het mocht echter weinig baten, het geluid werd grotendeels door de wind meegevoerd, lastig spelen, lastig luisteren. Maar de stemming was daarentegen prima, en naarmate de nosing & tasting vorderde steeds beter. Hoe kon het ook anders met zulke voortreffelijke verzorgers. We werden met z'n allen door connoisseur Wim de Ridder (en zijn vrouw) van Pernod Ricard Nederland ongelooflijk verwend met heerlijke whisky's. Een exclusieve selectie van Glenlivet, Aberlour, Scapa, Longmorn en weet ik wat nog meer. Waarbij we uiteraard ook nog uitgebreid tekst en uitleg kregen over herkomst en productie van de goddelijke drankjes. Ik moest wel lachen toen ik iemand hoorde zeggen 'als je dit allemaal kunt onthouden ben je dus een geheelonthouder'. In dit verband een soort van contradictio in terminus, prachtig. 'Scottish Sail' een mooi evenement. Het is zoals gezegd inderdaad oud hout, wind en zeilen. Highland Games, gerookte vis, whisky amuses, Schotse muziek, exclusieve Single Malts en open podium met Celtic workshops als Riverdance en Tapdance. En tussen alle bedrijven door trad beurtelings op met eerder genoemde pipers en danseressen. Winderig, maar we hebben genoten met z'n allen, wat 'Hodgepodge' betreft voor herhaling vatbaar!