op een gouden jubileumparty in het bos

Bij tijd en wijle krijgt 'Hodgepodge' het verzoek om op een besloten party te spelen. Als we kunnen doen we dat met plezier. Zo ook j.l. vrijdag 27 mei op een gouden jubileumparty in Restaurant 'De Buurtjes', het voormalige koetshuis van het naastgelegen Restaurant 'Boshuis Drie'. Het bruidspaar had ooit elders een keer genoten van onze Irish ballads en folksongs, vandaar. Aldus geschiedde, rond vijf uur liet 'Hodgepodge' de eerste tonen van 'Sing Irishman Sing' via de openstaande deuren en het druk bezette terras ‘het bos van de dansende bomen’ inglijden. Want zo wordt het Speulderbos rondom 'Boshuis Drie' (bouwjaar 1765) in de volksmond genoemd, de stammen lijken in de nevel te bewegen. Het schijnt één van de mooiste en oudste bossen van Nederland te zijn. Een soort oerwoud met kromme, in wonderlijke bochten gegroeide eiken- en beukenbomen. De natuur mag hier haar gang gaan. Glanzende sparren, knoestige, groen bemoste eiken, varens en halfvergane stammen. Het bos is mysterieus en uniek, en ook nog een paradijs voor vogels, herten, dassen en wilde zwijnen. Kortom een prachtig gebied voor wie van uitgestrekte bossen houdt.

Met Restaurant “De Buurtjes” hebben ze het oude Koetshuis zoveel mogelijk in oude luister willen herstellen. Veel authentieke details zijn intact gelaten, oude balken, spanten, rieten kap, dat soort dingen. En ergens in een hoek van deze prachtige, maar vrij donkere ruimte stonden wij dus lekker te spelen. En als gezegd, de gasten zaten heerlijk buiten op het terras te genieten van het mooie weer, de drankjes en de schone klanken van de Irish Ballads, die de trommelvliezen zo aangenaam wisten te beroeren, voordat ze in ‘het bos van de dansende bomen’ waren weg geëbt. Na de maaltijd hebben we conform afspraak nog een halfuurtje gespeeld, en toen zat de taak van 'Hodgepodge' erop. Nadat op vriendelijk verzoek, een kleindochter nog even gebruik had gemaakt van onze geluidsinstallatie om haar opa en oma een mooie ballade toe te zingen, hebben we de spullen ingepakt en zijn we vertrokken. Maar niet na eerst afscheid te hebben genomen van een gelukkig bruidspaar, hetgeen ons uiteraard ook een goed gevoel bezorgde. En omdat te vieren hebben we later in 'de Kop van de Knar' nog maar een afzakkertje genomen!