'Hodgepodge' on holiday

'Hodgepodge' is even een week of wat met zomerreces. Nou niet denken, afgaande op bovenstaande fotocollage, dat we er in onze vrije tijd een slemppartij van gaan maken, geenszins. Alhoewel, dat moet een ieder eigenlijk ook maar voor zich zelf uitmaken. Het toeval is echter, dat we net voor de vakantie een aantal nieuwe songs aan ons repertoire hebben toegevoegd. Eén daarvan is 'I'm a man you don't meet every day', een bekend Iers/Schots drinklied!

Aanvankelijk was het echter een traditionele Ierse ballad, die in de vorige eeuw z'n oorsprong vond in de streek rond Kildare. De ingekorte versie gaat over een vermogend grootgrond bezitter die een pub binnenkomt en kennelijk de dag van z'n leven heeft, wat hij niet onder stoelen of banken steekt! Stel je voor, je zit rustig met een paar maten in de kroeg te drinken en genoeglijk te ouwehoeren over dit en dat, komt er een flapdrol binnen die gelijk op z'n loftrompet begint te tetteren. 'Ik ben een man die je niet elke dag ontmoet' Je zou toch stante pede opstappen! Maar Jock Stewart weet hoe hij mensen moet inpakken. Hij kan immers alles, is slim, gemakkelijk, vrij en overal geweest, heeft veel grond en mannen die hij kan commanderen. En o ja, ook nog iets vreemds met een hond en een geweer. Onduidelijk is of hij die hond nou geschoten heeft, of dat hij die hond juist heeft leren schieten. Dat laatste zou denk ik in een circus al een curiositeit zijn. Royaal is 't ie ook, hij nodigt iedereen uit om met hem het glas te heffen, maakt niet uit met wat, hij betaald! Alles bij elkaar een mallotige songtekst, maar desalniettemin erg populair in Ierland en Schotland.

Want op de één of andere manier is de song met name in het Schotse Aberdeenshire een populair drinklied geworden. Hoe kan dat? En waarom juist daar? Ja wij, en zovele andere bands hebben het toch ook in het repertoire, dus waarom zou je je dat dan moeten afvragen. Niks moet natuurlijk, het is gewoon leuk, bovendien is dat appels met peren vergelijken. Er zijn om te beginnen van oudsher sterke taalkundige en culturele banden tussen Ierland en Schotland. De overeenkomst van de Keltische elementen in beide culturen wordt tot op de dag van heden onderzocht in Ierse en Schotse studies. Met name worden de literaire verschillen bestudeerd en geanalyseerd tussen klassieke Ierse schrijvers en dichters als bijvoorbeeld Joyce, Beckett en Yeats en hun Schotse evenknie zoals bijvoorbeeld Burns, Scott, Stevenson en MacDiarmid. En uiteraard maakt ook de hedendaagse literatuur onderdeel uit van de zoektocht naar de Keltische elementen in beide culturen. Een waardevolle studie als we bedenken dat de verwantschap reeds vele eeuwen bestaat. Al rond de vijfde eeuw verhuisden z.g. Scoten, een Keltisch volk, vanuit Ierland, dat destijds Scotia werd genoemd, naar het huidige Schotland.

Bij nader inzien vind ik het eigenlijk redelijk omslachtig, om middels een stukje culturele en geografische geschiedenis te trachten het ontstaan van een mal, simpel maar populair drinkliedje te duiden. Er valt bovendien nog wel het één en ander aan toe te voegen ook. Maar ik vind het wel goed zo en hou er mooi mee op, eerst even op vakantie!