Hodgepodge and The Riddle Of The Sands

Maandag 21 september j.l. begin van de astronomische herfst op het Noordelijk halfrond. Voor 'Hodgepodge' tevens het begin van een zeiltochtje van ca. 140 nm met de 'Kind of Magic' van Henk over het IJsselmeer en de Waddenzee. D.w.z. een zeiltochtje dat ons van Lelystad via Harlingen, Vlieland, Terschelling en Harlingen op vrijdag 25 september weer naar Lelystad bracht. De bemanning bestond uit Henk (schipper), Hans, Ger en ondergetekende, de rest van 'Hodgepodge' t.w. Jan Willem en Nico moesten deze keer tot hun spijt verstek laten gaan. We hebben alle dagen prima zeilweer gehad. Kenmerkend waren de vaak prachtige wolkenluchten aan het zwerk waaruit overdag, op donderdag na, nauwelijks of geen regen gevallen is.

Halfelf maandagochtend voeren we vanuit de Bataviahaven het Oostvaardersdiep op, en gingen de zeilen omhoog. En zo zeilden we langs de Exposure, een sculptuur op de strekdam van de Britse kunstenaar Antony Gormley, voorstellende een hurkende man, de Markerwaard op. Met een mooi lopend windje van ca. 16 knopen z.w. ging het richting naviduct Krabbersgat bij Enkhuizen. De combi aquaduct/sluis geopend in 2003 is volgens Bartjens een unicum in zijn soort.

Rond halféén waren we geschut en lieten we de sluis achter ons. Al zeilen hijsend werden we in het Krabbersgat feestelijk verwelkomd door de enthousiast toeterende 'Solare' een vrachtvaarder uit Zwijndrecht. Vriendelijk zwaaiend naar elkaar passeerden ze ons aan bakboord op geruime afstand, waarna we onze weg richting Wadden vervolgden. Maar eerst nog zeilden we met een mooie ruime koers in een rechte lijn over het IJsselmeer naar de Lorentzsluis nabij Kornwerderzand.

Het drukke vaarseizoen zit er merkbaar op, lekker rustig op het water. Bij de Lorentzsluis hadden we dan ook nauwelijks wachttijd, voor we er goed en wel erg in hadden zaten we op het Wad en het vaarwater van de Boontjes, en zagen we Harlingen in de verte liggen. Om en nabij een uur of zes waren we door de bruggen in Harlingen en lagen we afgemeerd in de Noorderhaven. Vervolgens was het uiteraard even de beentjes strekken en een plan de campagne opmaken.

Vanavond ergens een visje eten of wat dan ook, maar voor morgen moesten we toch eerst maar even wat boodschappen doen. Bovendien is een wandelingetje wel goed voor ons. En zo liepen we even later met z'n drieën bij AH rond te snuffelen, en paste Ger onder het afwassen een beetje op de boot. In eetcafé Nooitgedagt hebben we later op de avond heerlijk gegeten. Waarna we vóór we de kooi in doken de dag muzikaal hebben besloten met een lekker partijtje jammen.

Toen we dinsdagmorgen rond een uur of tien de bruggen voor de Noorderhaven waren gepasseerd, gingen de zeilen weer omhoog. Hoewel het 's nacht pijpenstelen had geregend, was het nu droog en zagen we zelfs al een stukje blauwe lucht. De wind, 10 à 11 knopen was iets naar het westen gedraaid, maar Vlieland, onze bestemming vandaag, was overwegend goed te bezeilen. En meer en meer brak het wolkendek en vormde prachtige formaties aan het zwerk.

Bestemming Vlieland dus d.w.z. Pollendam, Blauwe Slenk, Pannengat, Vliestroom en middels Vlieree en Vliesloot zandplaat de Richel ronden, om jachthaven Vlieland te kunnen binnenlopen. Een mooie tocht waar we ongeveer 3,5 uur over gedaan hebben, waarbij we scherp lettend op de dieptelijnen menig boeitje niet serieus hebben genomen. En verder kakte de wind ook wel eens wat in, om dan toch nog enige voortgang te boeken werd dan het ijzeren zeil maar even bijgezet.

Het prachtige dorpsbeeld van Oost-Vlieland wordt al eeuwenlang grotendeels bepaald door de dubbele rij Lindebomen die a.h.w. een poort vormen. Er is één uitzondering, in 2013 is een dode Lindeboom voor 'Podium Vlieland' op verzoek van Bojan Bajic en zijn vrouw, in 1995 als asielzoekers op Vlieland terechtgekomen, vervangen door een Ginkgo biloba. Bijzonder, maar ook met deze z.g. Japanse Tempelboom is een wandeling door de pittoreske Dorpstraat een genot!

Maar niet alleen de Dorpstraat is prachtig, terug hebben we het pad achter de huizen langs het Wad genomen. De geur van het Wad, en dat fenomenale uitzicht dat immer blijft boeien en trekken! Raadselachtig eigenlijk waarom het Wad altijd zo senang voelt, anders dan het IJsselmeer, dat toch ook prachtig is. Zou het de geur zijn die daar debet aan is? Dat was sowieso wel het geval toen we 's avonds aan boord de gebakken mosselen roken die Henk had klaargemaakt.

Na wederom een muzikale dagsluiting aan boord, die tot in de kleine uurtjes heeft geduurd, gingen we maar weer te kooi. Evengoed waren we woendagmorgen weer aardig vroeg bij de les, en hebben we een lekker eitje gekookt, hoewel Henk niet hoefde. Lekker weertje om naar Terschelling te varen. Even werd overwogen om via het Schuitengat te gaan, maar dat bleek toch geen optie. Dan toch maar weer de wat langere weg via Vliestroom, Meep en Slenk.

In café het Zwaantje in West-Terschelling hebben we ons aan de bar een tijdje aardig weten te vermaken. Leuke bediening ook, jammer genoeg konden we er 's avonds niet spelen, maar je kan ook niet alles hebben. Wel attendeerden ze ons alvast om actie te ondernemen voor het Oerol-festival volgend jaar, mogelijk dat ze wat voor ons konden betekenen. We zullen zien! Met een patatje en een lekkerbekje van 'De Bakvis' hebben we ons 's avonds aan boord teruggetrokken.

Donderdagmorgen miezerde het een beetje, alles grijs. Het weerhield ons er niet van een wandeling te maken. Via Dodemanskisten, een duinmeertje in het bos aan de n.w. zijde van West-Terschelling, wilden we naar Rest. 'De Walvis' wandelen op het Groene Strand aan de voet van het hoge duin. Of het nou door de regen kwam of iets anders, maar Dodemanskisten hebben we niet gevonden, 'De Walvis' gelukkig wel. En daar hadden ze een niet te versmaden soepje en nog meer.

Rond een uur of drie 's middags gingen de trossen weer los, op naar Harlingen. Het miezerde nog steeds een beetje en er stond een stijve bries, rond de 22 knopen denk ik uit z.w. richting. Reden genoeg in ieder geval om ons goed in te pakken. Enigszins trots demonstreerde Ger ons de geneugten van zijn jaloers makende oorkleppenpetje. Mooi Ger, wees er maar zuinig op. Maar toen Ger even naar de mast moest, was de wind hem te snel af en had hij het nakijken. Weg petje!

Geleidelijk aan trok de regen en het grijs weg. Prachtige wolkenformaties kwamen er voor in de plaats, terwijl de stijve bries ons maar voort bleef jagen, fantastisch! Even voorbij de Blauwe Slenk zagen we boven Harlingen een zware bui hangen die zich gelukkig onder begeleiding van een fraaie regenboog van ons verwijderde. Eenmaal afgemeerd in de Noorderhaven begon Henk gelijk te kokkerellen. Mooi we hadden trek, gekruide kip piri-piri stond op het menu.

Vrijdagmorgen, de Lorentzsluis lag voor we er goed en wel erg in hadden al weer achter ons. Scherp aan de wind zijn we haast in rechte lijn door de Boontjes gevlogen. Rond een uur of drie meerden we af in de Oude Haven van Enkhuizen voor een lekkerbekje van vishandel Schilder aan de Dijk. Die hebben we daar heerlijk in het zonnetje op het terras voor zijn nering soldaat gemaakt. Eenmaal terug op de 'Kind of Magic' gingen de trossen weer los voor de laatste etappe.

Op de Markerwaard werd de spinaker nog even bijgezet, scheelt toch weer een knoopje. Mooi helder weer, in de verte zagen we de zendmast aan de Lelystadse kust al liggen. Nog een uurtje en dan varen we de Bataviahaven weer binnen. Einde van vijf mooie zeil- en muziekdagen op het IJsselmeer en de Waddenzee met de 'Kind of Magic' en de mannetjes van

Over zeilers en het zingen van de wind

Lang geleden stond ik op een vroege voorjaarsochtend in Newcastle aan de oever van de Delaware. Op de rivier gleed zachtjes een zeiljachtje voorbij, richting Delaware Memorial Bridge (de grote hangbrug in de Interstate Highway van New York naar Washington tussen de staten New Jersey en Delaware) en mogelijk verder richting Philadelphia. Jaren later hoorde ik 'Sailing to Philadelphia' een nummer van Mark Knopfler's gelijknamige cd. Talloze keren heb ik dit mooie nummer gedraaid, thuis, maar vooral ook tijdens langere zeiltochten op zee. Het ritme van de muziek en de eindeloze cadans van golven en schip brengen me steevast in een stemming, die me terugbrengt naar dat moment van die stille ochtend aan de oever van de Delaware River met dat zacht voortglijdende zeiljachtje. Een contemplatieve gemoedsstemming overviel me daar. De tijd stond even stil, wat restte was een lichtheid van bestaan, alles klopte en was in balans!

Ik stel me voor dat 'Sailors dream' de fraaie seasong van Henk die onlangs aan haar repertoire toevoegde, is geschreven en gecomponeerd in een vergelijkbare gemoedsstemming. Ons bandlid op zijn geliefde zeiljacht 'Kind of Magic' tijdens zijn solo zeiltocht naar en van Portugal in een eindeloze cadans van golven en wind. Het hele zijn en denken komt na enige tijd haast onherroepelijk in een staat van innerlijke rust en verdieping. En ja, dan kan de geest ook zomaar rijp zijn voor bijvoorbeeld een fraaie compositie als 'Sailors dream'. 'Hodgepodge' brengt als regel meeslepende Ierse temponummers en fraaie Ierse ballads en seasongs ten gehore. De roots van 'Sailors dream' ligt uiteraard niet in Ierland, maar qua inhoud en strekking van de tekst zou het zo maar kunnen. Een lied over zeilers en het zingen van de wind. Overigens maakt 'Hodgepodge' sowieso wel eens een uitstapje naar een ander oord.

Irish ballads & pub music in Giethoorn!

In de kop van Overijssel ligt Giethoorn, een bijzonder dorp dat ook bekend staat als het Venetië van het Noorden of het Hollands Venetië. De talloze grachten en boogbruggetjes dragen bij aan deze bijnamen, die overigens niet zonder reden zijn ontstaan. Door vervening honderden jaren geleden vestigden steeds meer inwoners zich aan de Dorpsgracht, die destijds gegraven werd vanwege het turfvervoer. De vele grachten die vervolgens in de loop der jaren werden gegraven, zijn tot op de dag van heden het kenmerk van dit unieke en bijzonder fraaie waterdorp.

Doordat het vervoer in Giethoorn nog overwegend met behulp van al of niet gemotoriseerde punters gaat, lijkt het of de tijd heeft stilgestaan. was dan ook aangenaam verrast dat ze in dit betoverende waterdorp haar repertoire van Irish ballads en pub music mocht laten horen.

Ze hielden afgelopen weekend 5 en 6 september in Giethoorn de 1e editie van de Dutch Vogalonga. Een waterevenement analoog aan de Vogalonga van Venetië, waar het jaarlijks duizenden bezoekers van over de hele wereld trekt. Een niet-competitieve roeirace die in 1975 begon als protest tegen het verslechteren van de stad door golfslag die door toenemend gebruik van gemotoriseerde boten werd veroorzaakt.

Daarnaast willen ze met het waterevenement meer aandacht vragen voor het herstel van de tradities in de Italiaanse stad. In Giethoorn varen alle gemotoriseerde verhuurboten al decennia op elektriciteit en dit is niet ten nadele van de ongemotoriseerde vaartuigen en het nabij gelegen Nationaal Park Weerribben-Wieden. Maar op de 1e editie van de Dutch Vogalonga was de gehele watersport welkom. Een vaartocht rond Giethoorn, geschikt voor allerlei soorten vaartuigen zoals sloepen, fluisterboten, kano’ s, roeiboten en drakenboten. De tocht startte en eindigde op het Vogalonga Island in het Bovenwijde.

Het optreden van bij Hotel Brasserie 'De Pergola' kon afgelopen zondag vanwege de weersomstandigheden niet in de buitenlucht plaatsvinden. Jammer, in onze fantasie hadden we ons daar op de kant van de verlengde Cornelisgracht, ofwel het Grande Canal van Giethoorn al zien spelen, onder het voorbij trekken van een bonte vloot aan pieremegoggels of anderszins. Maar helaas ging deze vlieger niet op. Desalniettemin hebben we binnen toch lekker gespeeld, en omdat we de speakers buiten hadden gezet, viel de aanloop en het aantal luisteraars nog reuze mee ook. Samen met onze geliefde groupies hebben we de middag met een gezellig dinertje afgesloten in de sfeervolle brasserie van 'De Pergola'.

Hodgepodge en het shantyfestival Uden

Er zijn deze keer geen opnamen gemaakt van ons optreden. Op een aantal zelfgemaakte sfeerfoto's na rondom het shantyfestivalgebeuren in Uden, kunnen we van ons optreden op de verschillende locaties in het centrum dan ook weinig laten zien of horen. Maar opgetreden hebben we, en hoe! Tussen de buien door haasten we ons van de ene naar de andere plek in het centrum. Van Markt naar Marktstraat en van Sacramentsweg naar Galerij. Een halfuurtje spelen per locatie inclusief installeren! Aan de krappe kant, maar het was tussen de plensbuien door net te doen. Eén keer hadden we vette pech, en kregen we onder het spelen even de volle laag over ons heen. Een (te)klein luifeltje voorkwam echter dat we helemaal doorweekt raakten.



Shanty & Seasongkoren en bands uit heel Nederland gaven afgelopen zaterdag 5 september in Uden 'act de presence'. Behalve uit Harderwijk o.m. Nelsons Blood uit IJmuiden, Act of Multiny uit Leiden, Buitenboord uit Zwolle, The Jolly Sailers ui Zaltbommel, Paddy's Passion uit Putten en uiteraard Shantycrew de Uje'se Maten uit Uden. Een kleurrijk gezelschap dus in het centrum van Uden, jammer voor iedereen dat de sfeer onder het slechte weer toch een beetje te lijden had. We hebben desalniettemin genoten van alle muziek in de stad. Met een enthousiaste samenzang, werd rond vijf uur 's middags het shantyfestival op de Markt voor Brasserie Verhoeven en café De Preek afgesloten met enkele seasongs.

Op de parkeerplaats liepen we tegen 'Kreta' op, een Griekse specialiteitentent. Ad hoc namen we met z'n allen het besluit om alvorens af te reizen naar Harderwijk, eerst een pitabroodje lamsvlees naar binnen te werken. Daar waren we na al dat gesjouw hard aan toe!