Oefening baart kunst!

Maandagavond is onze vaste oefenavond, we oefenen van 8 tot 11 uur. Behalve dat repetitie uiteraard een noodzakelijke exercitie is, is het doorgaans ook een gezellige avond. We beginnen de avond met z'n allen rond kwart voor acht met een bak koffie aan de stamtafel, en de laatste diehards zetten er met een biertje of anderszins aan de zelfde stamtafel als regel na middernacht een punt achter. Alle actuele problemen, op zowel muzikaal als politiek gebied, hebben we dan wel zo'n beetje opgelost. Zo zie je maar, met een vrolijk en creatief stel kan je wonderen verrichten! Maar als gezegd, tussen 8 en 11 wordt er hard gewerkt aan zowel bestaand als nieuw repertoire. Ons bestaand repertoire moeten we uiteraard niet verwaarlozen, en bovendien is er altijd wel wat voor verbetering vatbaar. Als we in de loop van de avond lekker ingespeeld zijn, en het gevoel hebben dat het min of meer wel goed zit (ondanks het haast wekelijks terugkerend gemekker van die of gene over toonsoort, tempo, dynamiek of de juiste instrumentkeuze bij bepaalde nummers) komt het nieuwe repertoire aan de orde. En dat is altijd weer andere koek! Sommige nieuwe nummers gaan tot onze verbazing gelijk redelijk, en dat is mooi. Maar met de meeste nieuwe nummers hebben we vanzelfsprekend meer moeite, ondanks ons onvermoeibare optimisme. 'Nog een paar keer jongens, en dan heb ik hem in de knip zitten' is haast een standaard opmerking van één van de jongens. Wat hij met een 'paar keer' bedoeld weet ik niet, maar dat doet er ook niet toe. Soms heeft hij bijna gelijk, maar dan hebben we wel allemaal ons huiswerk goed gedaan. Oefening baart kunst! Dan zit zo'n nummer er op een gegeven moment vrij snel in. Altijd een vrolijk stemmend moment, even tijd voor een break, temeer door de inmiddels erg droge mond van het zingen! De maandagavonden, ik verheug me er altijd weer op!